mezhep.com.tr

Öndeki aynada, namâz kılarken kendimizi görüyorsak mekrûhdur. Ayna namâz kıldığımız zamân tam karşımızda olacak ve kendimizi orada göreceğiz, o manîdir. Kıble duvarında canlı [insan ve hayvan] resmi varsa mekrûhdur. Sağımızda, solumuzda varsa yine mekrûhdur. Arkamızda bulunursa, tenzîhen mekrûhdur.

Yatınca okunacak dualar vardır. Diyelim ki, onlar okunduktan sonra uykumuz kaçtı. O zaman kelime-i tevhîd söylenebilir. Salevât-ı şerife okumaya da devam edilebilir, mahzuru yoktur.

Yapılabilir, ama kapıyı açık bırakmalıdır. Yanınızda birileri olsun. Dedikoduya sebebiyet vermemelidir.

Duâ ederiz. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimizin emridir. Gıyâben yapılan duâ kabûl olur. İmâm-ı Rabbânî “kuddise sirruh” hazretleri buyuruyorlar ki, (Akrabâdan gelen sıkıntılara dayanmak lâzım, sabretmek lâzım). Allahü teâlâya havâle etmek lâzım. Sabredilirse burası aşılır.

Evet.

Sakal bırakmanın bir duası yok. Sadece niyeti var.

Tercemelerin hiçbirisini tavsiye etmeyiz. Nakli esas almamış, kendi fikir ve görüşleri ile yapılmıştır. Tefsir-i Mevâkıf var, bu tavsiye edilmiştir. Nakiller yapılıyor. Öbür türlü itikâdınızı da bozarsınız.