mehmet avci

Sahih olmadı. Zira zekatın nereye ve kimlere verileceği kitaplarda açıkça yazılmış.

Dörtyüz-dörtyüzelli liralık altının, bir fakîrle devrini yaparak parasını verirsiniz.

Verebilirsiniz.

Olur, hiçbir mahzuru yoktur.

Fakir, borçlu bunlar öncelik kazanır. Hele bir de yakınsa oradan başlanır. Onlara verilir.

Bedelini ödemişsiniz. Kâğıt paranın kıymeti yok, kıyemi değeri var. Allahü teâlâ, altın ve gümüşü esas kılmıştır. Altın ve gümüşün dışında basılan paralara, fülûs denir. Kâğıt para ile verilince, altınla devri yapılınca, mesele bitiyor. 

Gelin fakîrse ona zekât verilir. Herhangi mahzuru söz konusu değildir. Geline verince toruna da yedirebilir.

Bu önemlidir. Ne zaman zengin olundu ise, o tarihi mutlaka yazmalıdır. Zekât verecek günden bir gün sonra bile ele para geçse, artık o dâhil edilmiyor.